این قدر به تشنه دریا نگید ، ای سرزمین من کربلا
دست از سر تو بر نمی دارم
آسون به دست نیاوردم این دیوونگی رو آقا
ارباب بسه دوری تا کی صبوری
کوه به کوه نمیرسه نوکر به ارباب میرسه
اسمم سینه زن حسین (ع)
به اذن زینب کبری (س) لطمه میزنیم بسم الله
وقتی دل از غمت لبریزه ، رویامه کربلا آخر دنیامه
از کودکی در شور و شینم
رقیه (س) رمز پروازه تا شش گوشه
اسم حسین (ع) رو لبام راه افتاد
دوباره کبوترم باز با پرم میپرم تا حرم
یا قمر العشیره ابوالفضل (ع)
همین که شد نوکر لقب من مدد یا بن الزهرا (س)
دردهاش رو فراموش کرد بابا جون دختر تو ( زمینه )
شبای حرم رو دوست دارم ( زمینه )
تو که بهار من بودی اگه کنار من بودی ( واحد )
نبودم یاریت کنم کربلا ( واحد )
|